The implementation of the Compulsory Social Health Insurance (CSHI) Scheme in Kazakhstan that will support financing medical expenditures is a challenge for healthcare regulatory system. This policy paper provides a critical analysis of healthcare governance based on regulatory documents and strategic programs of Kazakhstan. Using simple principles of analytic narrative, we revealed some critical problems in healthcare policy that need to be addressed before full implementation of Social Health Insurance scheme. First, there is inconsistency in target indicators in strategic planning documents related to healthcare development. Second, there is no clear, accurate, and transparent system of efficiency indicators in healthcare. Another problem is a lack of legislation and regulatory mechanism that should provide proper coexistence of Social and Private Health Insurance financing schemes. Considering world-wide experience, we propose to have a platform where all stakeholders, including healthcare providers, insurers, economists and other policymakers, may discuss regularly the basic parameters of CSHI. To justify such discussions, there is a need to introduce relevant comprehensive financial model and related set of key performance indicators at different levels of healthcare system. There should be also different strategies and regulatory options concerning either substitute or complementary competitive coexistence of private and social schemes using performancebased regulation. Key words: Government regulation, healthcare system, social health insurance, efficiency indicators, legislation, strategic programs, hospital competition, health care quality, performance measurement, socio-economic indicators.
Махмеджанов Г.Н. экономика ғылымы бойынша PhD, ассистент-профессоры; Амантайкызы А. политология ғылымының магистрі; Жумашева М. Мемлекеттік басқару бойынша магистрі (М.С. Нəрікбаев атындағы КАЗГЮУ университетінің Экономика Жоғары Мектебі): Қазақстанда денсаулық сақтауды реттеу: индикативтік жоспарлау мəселелері. Қазақстанда медициналық шығындарды жеткілікті деңгейде қаржыландыруды қолдауға бағытталған міндетті əлеуметтік медициналық сақтандыруды (МƏМС) енгізу – денсаулық сақтауды реттеу жүйесі үшін өте күрделі міндет. Бұл мақалада Қазақстанның нормативтік құжаттары мен стратегиялық бағдарламалары негізінде денсаулық сақтау саясатына сыни талдау жасалған. Талдамалық шолу жасау нəтижесінде авторлар денсаулық сақтау саясатында МƏМС енгізу жөніндегі реформаларды толық жүзеге асырғанға дейін шешілуі тиіс бірқатар маңызды мəселерді анықтады. Біріншіден, денсаулық сақтау саласының дамуымен байланысты стратегиялық жоспарлау құжаттарында нысаналы көрсеткіштердің сəйкессіздігі байқалады. Екіншіден, денсаулық сақтау саласында нақты, дəл жəне айқын тиімділік көрсеткіштері жүйесін енгізу қажеттігі бар. Əлеуметтік жəне жеке медициналық сақтандыру жүйелерінің тиімді қатар жүруін қамтамасыз ететін тиісті заңнама мен реттеуші тетіктердің болмауы тағы да бір шешімін таппаған проблема болып табылады. Зерттеуде əлемдік тəжірибені ескере отырып, медициналық қызметтерді көрсетушілерді, сақтандырушыларды, экономистер мен саясаткерлерді қоса санағанда барлық мүдделі тараптар МƏМС-дың негізгі параметрлерін жүйелі түрде талқыға сала алатын платформа құру ұсынылады. Сондай-ақ денсаулық сақтау саласында тиімділіктің маңызды көрсеткіштерін қолдана отырып, жеке жəне əлеуметтік қаржыландыру жүйесінде алмастыратын жəне толықтыратын бəсекелестіктің қатар өмір сүруіне мүмкіндік беретін əртүрлі стратегиялар мен реттеуші нұсқалар қарастырылуы керек. Тірек сөздер: мемлекеттік реттеу, денсаулық сақтау жүйесі, əлеуметтік медициналық сақтандыру, тиімділік көрсеткіштері, заңнама, стратегиялық бағдарламалар, медициналық ұйымдар арасындағы бəсекелестік, медициналық көмектің сапасы, тиімділікті бағалау, əлеуметтік-экономикалық индикаторлар.
Махмеджанов Г.Н. PhD по экономике, асcистент-профессор; Амантайкызы А. магистр политологии; Жумашева М. магистр государственного управления (Высшая школа экономики, Университет КАЗГЮУ им. М.С. Нарикбаева): Регулирование системы здравоохранения в Казахстане: проблемы индикативного планирования. Внедрение обязательного социального медицинского страхования (ОСМС) в Казахстане, призванного поддерживать финансирование медицинских расходов на достаточном уровне очень сложная задача для системы регулирования – здравоохранения. В статье представлен критический анализ политики здравоохранения на основе нормативных документов и стратегических программ Казахстана. Проведя анализ, авторы выявили некоторые важные проблемы в политике здравоохранения, которые необходимо решить до полной реализации реформ по внедрению ОСМС. Во-первых, существует несогласованность целевых показателей в документах стратегического планирования, связанных с развитием здравоохранения. Вместе с тем существует необходимость внедрения четкой, точной и прозрачной системы показателей эффективности в здравоохранении. Другой проблемой является отсутствие должного законодательства и регулирующего механизма, который бы обеспечил эффективное сосуществование схем социального и частного медицинского страхования. Учитывая мировой опыт, предлагается создать платформу, на которой все заинтересованные стороны, включая поставщиков медицинских услуг, страховщиков, экономистов и других политиков, могли бы регулярно обсуждать основные параметры ОСМС. Должны быть также предусмотрены различные стратегии и варианты регулирования, касающиеся как заменяющего, так и комплементарного конкурентного сосуществования частных и социальных схем финансирования в здравоохранении с использованием ключевых показателей эффективности. Ключевые слова: государственное регулирование, система здравоохранения, социальное медицинское страхование, показатели эффективности, законодательство, стратегические программы, конкуренция между медицинскими организациями, качество медицинской помощи, оценка эффективности, социально-экономические индикаторы.
Читать статью