This article discusses the position of peace treaties within the system of international law. The article includes analysis of  terms “peace treaty” and “peace agreement” in the context of international agreements treated as one of the major sources of international law (currently an international agreement is the most commonly used instrument for creating norms of international law). The authors believe that the topic itself, as well as the approach proposed by them deserve broader discussion. A peace agreement (peace treaty) is an international agreement concluded by the fighting parties, which aims for the final and lasting conclusion of the armed conflict, the establishment of peace and the restoration of normal relations between the parties. Peace treaties might be concluded by states, as well as by other entities of international law. The question of the modern peace treaties and their role in the system of international law should be treated with great attention as there are several armed conflicts ongoing around the world. In many cases, peace talks are conducted in parallel to the actual fights, with strong support of international community. Knowledge about the position of peace treaties as sources of international law is important in the process of implementation and execution of contemporary and possible future peace treaties. The article discusses several types of most common contemporary peace agreements, including both those quali-fied as 'proper' international agreements as well as other agreements that could not be treated as sources of international law (e.g. intra-state agreements between political parties). The authors conclude that that the factor that makes it possible to qualify particular international agreement as a peace treaty is the aim of final and lasting conclusion of the armed conflict, establishment of peace and the restoration of normal relations between the parties. Keywords: international law, public international law, international agreement, peace, peace treaty, peace agreement, peace-making, sources of law, sources of international law, law of treaties.
Рафал Рыбицкий, Бартош Земблицкий. Бейбіт шарттар халықаралық құқықтың қайнар көзі ретінде // Құқық және мемлекет 2020. № 1-2 (86-87). Б. 56-66. Мақалада бейбіт шарттардың халықаралық құқық жүйесіндегі орны қарастырылады. Халықаралық құқықтың негізгі қайнар көздерінің бірі ретінде қарастырылатын халықаралық келісімдер (қазіргі кезде халықаралық келісім халықаралық құқық нормаларын жасау үшін ең жиі қолданылатын құрал болып табылады) аясында «бейбіт шарт» және «бейбіт келісім» терминдері талданады. Авторлар бұл тақырып, сондай-ақ олар ұсынып отырған тәсіл әлдеқайда кең талқылауға лайық деп санайды. Бейбіт келісім (бейбіт шарт) – бұл соғысушы тараптар жасасқан, қарулы қақтығысты түпкілікті және тұрақты аяқтауға, бейбітшілік орнатуға және тараптар арасындағы қалыпты қатынастарды қалпына келтіруге бағытталған халықаралық келісім. Бейбіт шарттарды мемлекеттер де, халықаралық құқықтың басқа субъектілері де жасай алады. Қазіргі заманғы бейбіт шарттар мәселесі және олардың халықаралық құқық жүйесіндегі рөлі үлкен зейінмен қарастырылуы керек, өйткені әлемде көптеген қарулы қақтығыстар бар. Көптеген жағдайларда бейбіт келіссөздер халықаралық қоғамдастықтың табанды қолдауы арқасында нақты шайқастармен қатар жүргізіледі. Халықаралық құқықтың қайнар көзі ретінде бейбіт шарттардың жағдайын білу қазіргі және болашақ бейбіт шарттарды іске асыру және орындау процесінде маңызды. Мақалада қазіргі заманғы ең кең тараған бейбіт келісімдердің бірнеше түрі, соның ішінде «тиісті» халықаралық келісімдер, сондай-ақ халықаралық құқықтың қайнар көзі ретінде таныла алмайтын басқа келісімдер (мысалы, саяси партиялар арасындағы мемлекетішілік келісімдер) қарастырылады. Авторлар белгілі бір халықаралық келісімді бейбіт шарт ретінде анықтауға мүмкіндік беретін фактор – қарулы қақтығысты түпкілікті және тұрақты аяқтау, бейбітшілік орнату және тараптар арасындағы қалыпты қатынастарды қалпына келтіру мақсаты болып табылады деген қорытындыға келеді. Тірек сөздер: халықаралық құқық; халықаралық жария құқық; халықаралық келісім; бейбітшілік; бейбіт шарт; бейбіт келісім; бітімгершілік, құқықтың қайнар көздері; халықаралық құқықтың қайнар көздері; шарттар құқығы.
Рафал Рыбицкий, Бартош Земблицкий. Мирные договоры как источники международного права // Право и государство 2020. № 1-2 (86-87). С. 56-66. В статье рассматривается место мирных договоров в системе международного права. Анализируются термины «мирный договор» и «мирное соглашение» в контексте международных соглашений, рассматриваемых как один из основных источников международного права (в настоящее время международное соглашение является наиболее часто используемым инструментом для создания норм международного права). Авторы считают, что данная тема, а также предложенный ими подход заслуживают более широкого обсуждения. Мирное соглашение (мирный договор) это международное соглашение, заключённое воюющими сторонами, которое направлено на окончательное и прочное завершение вооружённого конфликта, установление мира и восстановление нормальных отношений между сторонами. Заключать мирные договоры могут как государства, так и другие субъекты международного права. Вопрос современных мирных договоров и их роль в системе международного права следует рассматривать с большим вниманием, так как в мире происходит много вооружённых конфликтов. Во многих случаях мирные переговоры ведутся параллельно с реальными боями при решительной поддержке международного сообщества. Знание положения мирных договоров как источников международного права имеет важное значение в процессе осуществления и исполнения современных и возможных будущих мирных договоров. В статье рассматриваются несколько типов наиболее распространённых современных мирных соглашений, в том числе те, которые квалифицируются как «соответствующие» международные соглашения, а также другие соглашения, которые не могут рассматриваться как источники международного права (например, внутригосударственные соглашения между политическими партиями). Авторы приходят к выводу, что фактором, который позволяет квалифицировать конкретное международное соглашение в качестве мирного договора, является цель окончательного и прочного завершения вооруженного конфликта, установления мира и восстановления нормальных отношений между сторонами. Ключевые слова: международное право, публичное международное право, международное соглашение, мир, мирный договор, мирное соглашение, миротворчество, источники права, источники международного права, право договоров.
Читать статью